Van-der-Waals-Radius

Erweiterte Suche

Als Van-der-Waals-Radius (nach Johannes Diderik van der Waals) eines Atoms bezeichnet man den Radius einer gedachten harten Kugel, welche als Modell für das Atomverhalten herangezogen wird. Van-der-Waals-Radien werden durch die Abstände nichtverbundener Atompaare in Kristallen ermittelt.

Tabelle der Van-der-Waals-Radien in Pikometer (pm)
Gruppe 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18
Periode
1 H
110 1)
He
140 2)
2 Li
182 2)
Be
153 3)
B
192 3)
C
170 2)
N
155 2)
O
152 2)
F
147 2)
Ne
154 2)
3 Na
227 2)
Mg
173 2)
Al
184 3)
Si
210 2)
P
180 2)
S
180 2)
Cl
175 2)
Ar
188 2)
4 K
275 2)
Ca
231 3)
Sc
Ti
V
Cr
Mn
Fe
Co
Ni
163 2)
Cu
140 2)
Zn
139 2)
Ga
187 2)
Ge
211 3)
As
185 2)
Se
190 2)
Br
185 2)
Kr
202 2)
5 Rb
303 3)
Sr
249 3)
Y
Zr
Nb
Mo
Tc
Ru
Rh
Pd
163 2)
Ag
172 2)
Cd
158 2)
In
193 2)
Sn
217 2)
Sb
206 3)
Te
206 2)
I
198 2)
Xe
216 2)
6 Cs
343 3)
Ba
268 3)
La
Hf
Ta
W
Re
Os
Ir
Pt
175 2)
Au
166 2)
Hg
155 2)
Tl
196 2)
Pb
202 2)
Bi
207 3)
Po
197 3)
At
202 3)
Rn
220 3)
7 Fr
348 3)
Ra
283 3)
Darüber hinaus gibt es noch einen Wert für Uran mit 186 pm.2)
1) R. Scott Rowland, Robin Taylor: Intermolecular Nonbonded Contact Distances in Organic Crystal Structures: Comparison with Distances Expected from van der Waals Radii. In: J. Phys. Chem. 1996, 100, S. 7384–7391, doi:10.1021/jp953141+.
2) A. Bondi: van der Waals Volumes and Radii. In: J. Phys. Chem. 1964, 68, S. 441-451, doi:10.1021/j100785a001.
3) Manjeera Mantina, Adam C. Chamberlin, Rosendo Valero, Christopher J. Cramer, Donald G. Truhlar: Consistent van der Waals Radii for the Whole Main Group. In: J. Phys. Chem. A. 2009, 113, S. 5806–5812, doi:10.1021/jp8111556.

Siehe auch

Literatur

  •  Ulrich Müller: Anorganische Strukturchemie. Vieweg+Teubner Verlag, 2006, ISBN 3835101072.

Weblinks

cosmos-indirekt.de: News der letzten Tage